MUTSUZ AMA BAHTİYAR...

   Yirmi yaşında olduğumu keşfettiğim bir hafta geçirdikten sonra tekrar blog yazarlığına başlamaya karar verdim. Yeni bir aya girdiğimde yeni kararlar almak artık vazgeçilmezim oldu. Adeta bir yaşam motivasyonu haline geldi.Aynı adla yazdığım, aynı konsepte sahip blogum anlamadığım bir şekilde yok oldu:) Daha güzel ve daha nitelikli bir sayfa olması ümidiyle başlıyoruz:)

   Bazen gündelik hayatın sıradan ayrıntılarında boğuluruz. Sürekli yapmamız gerekenlerle yapmak istediklerimiz arasındaki çelişkiden bunalıyoruz. İşte tam böyle bir zamanda imdadıma Sting yetişti. Müzikal anlamda tam bir şölenin yaşandığını söylemek mümkün. İlk defa sonrasını düşünmeyerek bir işe kalkışmıştım ve ''iyi ki''lerle sonuçlanan bir girişim oldu.
 
  Aynı hafta başka bir İstanbul planımızda Taksim'deki şubesini çok sevdiğim; Kadıköy'deki şubesine hiç gitmediğim Mephisto kitapevine gittik. Şiir kitaplarını karıştırırken  rastgele bir sayfa açıp sıradaki şiirin bana gelmesi gibi bir rutinimi gerçekleştirmek için Birhan Keskin'in Y'ol adlı şiir kitabını aldım elime:

biz iyileşmeyiz diyor ilhan
biz iyileşmeyiz bunu bil, diyor.
biliyordum: ağırdı
biliyordum: çok ağrıdı
biliyordum: adım adım
...

ben seninle sevgilim
mutsuz ama bahtiyardım.